تاریخچه میوه خشک ،
میوه خشک که یکی از محبوبترین و سالمترین خوراکی های حال حاضر در سراسر جهان است و ما در نیوفروت مفتخر هستیم که بهترین نوع آن را برای شما عرضه می کنیم هزاران سال است که در مدیترانه و خاورمیانه موجود است. میوه خشک از دیرباز استفاده می شده و قدمت آن به هزاره چهارم قبل از میلاد در بین النهرین می رسد و به دلیل طعم شیرینی، ارزش مغذی و ماندگاری طولانی آن ارزشمند است و مورد توجه قرار گرفته است.
خرما یکی از اولین میوه‌های خشک است که توسط مردم مصرف می شده است
امروزه میزان مصرف میوه خشک بسیار گسترده است. تقریبا نیمی از میوه های خشک فروخته شده کشمش است و پس از آن خرما، آلو، انجیر، زردآلو، هلو، سیب و گلابی قرار دارند.
این میوه ها به میوه های معمولی یا سنتی معروف هستند. تاریخچه میوه خشک ، مردم از نخستین روزهای تمدن از کشمش لذت برده اند . فنیقی های اولیه و مصری ها مسئول گسترش محبوبیت کشمش در سراسر جهان غرب بودند. به دلیل قابلیت نگهداری طولانی مدت و سهولت حمل و نقل، کشمش ها با کریستوفر کلمب همسفر بودند. کشمش ها همچنین جزء غذای افراد در فتح قطب شمال در سال 1908 و فضانورد اسکات کارپنتر در سال 1962 بودند.
تاریخچه میوه خشک سنتی مانند کشمش، انجیر، خرما، زردآلو و سیب یکی از عناصر اصلی رژیم های مدیترانه‌ای برای هزاران سال بوده‌است. این مساله تا حدودی به دلیل کشت اولیه آنها در منطقه خاورمیانه است که به عنوان هلال حاصلخیز شناخته می‌شود و توسط بخش‌هایی از ایران، عراق، جنوب غربی ترکیه، سوریه، لبنان، فلسطین و شمال مصر ساخته شده‌است.
اولین شکل خشک شدن میوه مربوط به انگور، خرما و انجیر است به این ترتیب که پس از افتادن از درخت در آفتاب داغ خشک می‌شدند. شکارچیان اولیه می‌دیدند که این میوه‌های از دست رفته شکلی خوردنی به خود می‌گیرند و ثبات و شیرینی غلیظ آنها را دوست داشتند.
اولین اشاره ثبت شده از تاریخچه میوه خشک را می توان در لوح‌های بین النهرین یافت که تاریخ آنها به حدود ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد که شامل چیزهایی است که احتمالا قدیمی‌ترین دستور العمل‌های نوشتاری شناخته شده هستند. این صفحات گلی، که در اکادادیان به زبان روزانه بابل نوشته شده بود، به شکل میخی نوشته شده بود و از رژیم غذایی بر پایه غلات (جو، ارزن، گندم)، سبزیجات و میوه‌هایی مانند خرما، انجیر، سیب، انار و انگور سخن می‌گفت.
این تمدن‌های اولیه از خرما، عصاره خرما و کشمش به عنوان شیرین‌کننده استفاده می‌کردند. در تهیه نان ها میوه های خشک به کار می بردند که بیش از ۳۰۰ دستور پخت داشتند، از نان جو ساده برای کارگران گرفته تا کیک‌های بسیار پیچیده و ادویه دار با عسل برای کاخ‌ها و معابد.
از آنجا که خط میخی بسیار پیچیده بود و تنها کاتبان که سال‌ها مطالعه کرده بودند می‌توانستند آن را بخوانند، بعید است که این لوح‌ها برای آشپزها و سرآشپزهای روزمره ساخته شده‌باشند. در عوض آنها برای مستند کردن هنر آشپزی زمان نوشته شدند. بسیاری از دستور العمل‌های بسیار پیچیده هستند و ترکیبات نادری دارند بنابراین ممکن است فرض کنیم که آنها غذاهای آماده مدیترانه‌ای را نشان می‌دهند.
خرما یکی از اولین درختان کشت شده بود که بیش از ۵۰۰۰ سال پیش در بین‌النهرین وجود داشت. تاریخچه میوه خشک ، به طور فراوان در خاورمیانه رشد کرد و به قدری ثمر بخش بود (خرما به طور متوسط ۵۰ کیلوگرم میوه در سال به مدت ۶۰ سال یا بیشتر تولید می‌کند) که خرما ارزان‌ترین غذای اصلی بود. چون آنها بسیار ارزشمند بودند در معابد و بناهای آشوری و بابلی به خوبی ثبت شده بودند.
روستاییان در بین‌النهرین آنها را خشک کرده و آنها را به عنوان شیرینی می‌خورند خرما به صورت تازه و همچنین به صورت خشک به خلق غذاهای گوشتی و غلات کمک کرد و به خاطر انرژی خود توسط مسافران ارزشمند بود و به عنوان محرک های مقابله با خستگی توصیه می‌شدند.
انجیر همچنین در بین النهرین، فلسطین و مصر ارزش ویژه ای داشت و استفاده روزانه آن مساوی یا حتی گاهی بیشتر از خرما بود. همچنین در نقاشی های دیواری و در مقبره های مصریان به عنوان لوح تقدیر یافت می شد. در یونان، انجیر به آسانی رشد می‌کرد و به خصوص به شکل خشک‌شده، یکی از غذاهای اصلی مردم فقیر و غنی بود.
تاریخچه میوه خشک در کاشت انگور برای اولین بار در ارمنستان و مناطق شرقی مدیترانه در قرن چهارم پیش از میلاد آغاز شد. اینجا کشمش با خاک کردن انگور در آفتاب بیابان به دست آمده بود و به سرعت در سراسر آفریقای شمالی از جمله مراکش و تونس گسترش یافت. فینیقی‌ها و مصریان تولید کشمش را ترویج دادند که احتمالا به دلیل محیط مناسب برای خشک کردن در آفتاب بود.
آنها همچنین آنها را در نان ها و شیرینی های مختلف خود به کار می بردند. برخی آنها را با عسل، برخی با شیر و برخی با تخم مرغ درست می کردند.
از خاورمیانه، این میوه‌ها از طریق یونان به ایتالیا گسترش یافتند و در آنجا به بخش عمده‌ای از رژیم غذایی مردم تبدیل شدند. تاریخچه میوه خشک رومیان باستان کشمش را به مقادیر چشمگیر و تقریبا تمام سطوح جامعه مصرف می کردند. همچنین آنها کشمش را به عنوان بخشی کلیدی از وعده‌های غذایی خود همراه با زیتون و میوه می‌خوردند.
نان های کشمشی برای صبحانه رایج بودند و همراه با دانه ها، لوبیا و شیرهای به دست آمده از دام ها مصرف می شد. کشمش چنان ارزشمند بود که از قلمرو غذا فراتر رفت و به عنوان پاداش برای ورزشکاران موفق در مسابقات ورزشی، پرداخت مالیات و همچنین به عنوان ارز برای داد و ستد کالا مورد استفاده قرار می گرفت.
داشتن میوه های خشک در روم باستان یک امر ضروری بود. انجیر در روم باستان بسیار محبوب بود و انجیر خشک معادل نان بود و بخش عمده‌ای از غذای زمستانی مردم کشور را تشکیل می‌داد. مردم آنها را با ادویه‌هایی مثل زیره سبز، انیسون و دانه‌های رازیانه یا کنجد، پیچیده شده در برگ‌های انجیر نگه می داشتند.
آلو، زردآلو و هلو ریشه در آسیا دارند. آنها در هزاره سوم پیش از میلاد در چین یافت می شدند و به هلال حاصلخیز گسترش یافتند که در آنجا نیز بسیار محبوب و به صورت تازه و خشک مصرف می شدند. آنها خیلی دیرتر به یونان و ایتالیا رسیدند و بسیار گران بودند اما برای تهیه غذاهای لذیذ بسیار ارزشمند بودند.در این مقاله با تاریخچه میوه خشک آشنا شدیم .
به راحتی می توانید این خوراکی اصیل را از نیوفروت سفارش دهید و از طعم و کیفیت آن لذت ببرید.
- newfruit
- شهریور 28, 1399
- 837 بازدید